Γαμεῖν ἐκ τῶν ὁμοίων· ἐὰν γὰρ ἐκ τῶν κρειττόνων, δεσπότας, οὐ συγγενεῖς κτήσῃ.

Η γυναίκα σου να είναι από τη δική σου τάξη· γιατί αν είναι από ανώτερη, θα αποκτήσεις αφεντικά, όχι συγγενείς. 

Ἰωάννης Στοβαῖος, Ἐκλογαί - Ἀποφθέγματα - Ὑποθῆκαι, Βιβλίον τρίτον, Κεφάλαιον I, 172 Δημητρίου Φαληρέως Τῶν ἑπτά σοφῶν αποφθέγματα, α Κλεόβουλος Εὐαγόρου Λίνδιος ἔφη

Πώς με φλερτάρεις, άτιμο, με βρήκες γερασμένο

και νόμισες πως μ᾿ έκοψες όντως παροπλισμένο;

Τι στάση πήρες, κούκλα μου, να σε φωτογραφήσω!

Μου τρέμουνε τα χέρια μου, κάτσε να ηρεμήσω!

Και πάλι το χρυσό μαγιό… και το χρυσό «πιστόλι»!

Μαζί της θα αντάλλασσα την Οικουμένη όλη!

Και πάλι το χρυσό μαγιό… και το χρυσό «πιστόλι»!

Μαζί της θα αντάλλασσα την Οικουμένη όλη!

Πίσω φωτογραφήθηκες απ’ το δίχτυ του τένις.

Για κάτι τέτοιες καλλονές παρέμεινα εργένης!

Αυτή η αιθέρια ύπαρξη σε αίρει στους αιθέρες     

κι ας λένε οι κακεντρεχείς «ανήκει στις εταίρες!»

Πριν μεταβεί στην εκκλησιά μου στέλλει πάντα μήνυμα

γιατί διαφορετικά μπορεί να γίνει κίνημα!

Δεν άντεξε και κτύπησε την πόρτα μου και πάλι

ίσως συνέλθει απ᾿ την πολλή, είπε, ερωτοζάλη!

Όλα μου τα υπάρχοντα μπροστά της καταθέτω

και τότε θα μου πει το ναι, ελπίζω κι υποθέτω!       

Μ᾿ αναπολείς και με ποθείς αλλά με έχει άλλη

κι από τη ζήλεια την πολλή σε πιάνει παραζάλη!

Το συμπαθώ πάρα πολύ ετούτο το κορίτσι·

μαζί του εγκαθίσταμαι και εις τις νήσους Φίτζι!

Τέτοιες σκηνές άμα θωρώ με πιάνει ένα κλάμα

που δεν διδάχτηκα χορό κι έμεινα δίχως ντάμα!

Ποια πλάσματα θα άφηνε, πέστε μου, ασυγκίνητα;

Γι’ αυτήν λοιπόν θα έδινα και κινητά κι ακίνητα!

Πώς με κοιτάς ερωτικά ρε πονηρό νυμφίδιον·

Μην τον δικό μου θα ᾿θελες ν᾿ ακούσεις επικήδειον;

Δεν έντεξα και γύρισα κούκλα πάλι κοντά σου

για να θαυμάσω σήμερα πάλι την ομορφιά σου!

Μόλις σε είδα ανέκραξα  «να ένα top μοντέλο»

κι αμέσως υποκλίθηκα, σου ᾿βγαλα το καπέλο!

Χαρούμενες κι οι τέσσερεις ,θωρώ, οι φιλενάδες

κι αν συνεχίσω να κοιτώ θα μπω και σε μπελάδες!

Να τι θα πει, αγαπητοί, βλέμμα θανατηφόρο·

για τούτη παραδίδομαι και εις τον Εωσφόρο!

Μα με τις μπότες έφτασες για ηλιοθεραπεία;

Είσαι, κυρά, μου φαίνεται, εσύ μία σηπία!

Μόλις με είδε, βλέπετε, άρχισε να τα βγάζει

και τον Αντρέα έκανε τότε να σιγοβράζει!