«Καλήν ημέραν να ‘χετε πίνοντας τον καφέ σας»

είν’ η ευχή αυτής εδώ που βλέπεις της μπαμπέσας!

Καλήν ημέραν να ᾿χετε όλοι, εχθροί και φίλοι

κι ό,τι ποθείτε έκαστος ο Πλάστης ας του στείλει!

Κοιτάξετε τι πάθαμε σε κείνη την πλατεία

μ’ αυτήν εδώ την γκόμενα πριν μια δεκαετία!

Και ποιος δεν θα σε ήθελε κι ας του ᾿κανες καψόνι

και την ζωή ποδήλατο, βραδιάζει ξημερώνει!

Μα τι κάνεις κυρία μου, άσε τις αγυρτείες.

Θαρρείς ότι ξεπλένονται έτσι οι αμαρτίες;

Τέτοιες τσιρλίντερς να ᾿χαμε χάνεις ποτέ παιχνίδι;

Μπορεί να χάσεις το μυαλό μονάχα εν κατακλείδι!

Μελαχρινή με την ξανθή επόζαραν για μένα·

δεν ξέρω ποίαν προτιμώ, τα ᾿χω λίγο χαμένα!

Κοιτάξτε πώς αντέδρασε στη θέα μου και μόνο·

τέτοια κορίτσια ημπορώ να τα αναστατώνω!

Κοιτώντας σε ως βρίσκεσαι, αγαπητή Μπελούτσι,

μου πήρες, κούκλα, τα μυαλά, δεν μ᾿ άφησες κουκούτσι!

Έτσι λοιπόν τους κάνουμε όταν βάζουμε πόντο!

Μ’ αυτήν μπορούμε ως αρχηγό να πάρουμε τον … Πόντο!

Έτσι όπως με κοίταζε με είχε σκανδαλίσει

κι ελπίζω ο Πανάγαθος πως θα με ελεήσει!

Τη λάτρεψα ως βάδιζε ανάμεσα στο πλήθος

κι ας αμφιβάλλουν μερικοί για το δικό της ήθος!

Έστω και αν μεγάλωσες και είσαι σαραντάρα

παθαίνω άμα σε θωρώ, θαρρώ, παλαβομάρα!

Για σύμπαντα μη μου μιλάς και ηθικές αξίες.

Ο κόσμος όλος είν᾿ αυτή κι όλοι οι γαλαξίες!

Έτσι όπως μου έκλεισες το μάτι σου κυρία

εις την καρδιά μου έφερες μεγάλη ευφορία!

Έτσι όπως εκάθησες ανάμεσα στη βλάστηση

φαίνεσαι οικολογική και έχω μία σάστιση!

Αντρέα μου, Αντρέα μου, αυτή ᾿ναι η Αμέρικα.

Ο Πλάστης μου της τα ᾿δωσε όλα ανοιχτοχέρικα!

Ρούχα κι ομπρέλα ο άνεμος όλα της τα επήρε

κι εμένα που την πρόσεξα πολύ με συνεπήρε!

Έτσι όπως εκάθησες σέξι, μελισταγής,

ήσουνα, και το γνώριζες, βόμβα βραδυφλεγής!

Τέτοιοι θα ᾿ναι οι άγγελοι, δεν έχουνε φτερά

και ας με αφορίσουνε, με ρίξουν στην πυρά!